Amsta verzorgingshuis
Opdrachtgever (zoeken)
Voor het tweede project van het jaar mochten we voor het eerst ooit een eigen oprdachtgever zoeken. Dit was moeilijker dan ik van te voren had gedacht. We begonnen met bedenken in welke sector we een opdracht willen doen. Het leek ons allemaal leuk om een opdracht te doen in de (ouderen)zorg.
Een verzorgingstehuis in de buurt van de school is Amsta locatie Meer en Oever. We besloten gewoon een mail te sturen naar het Amsta hoofdkantoor. Vervolgens werden we gekoppeld aan de clustermanager van Meer en Oever, Bart Dobber.
Amsta is een bedrijf in Amsterdam dat over verschillende verzorgingshuizen beschikt. Amsta geeft zorg aan ouderen, mensen met een verstandelijke beperking en iedere andere Amsterdammer die (tijdelijk) een steuntje in de rug nodig heeft. Het heeft ongeveer 30 locaties overal in de stad. De verschillende locaties bevatten diverse woningen. Zo zijn er woon- en zorgcentra, kleinschalige woonvoorzieningen en studio's. Er wonen veel verschillende mensen in de verzorgingshuizen.
De locatie waarmee wordt samengewerkt heet Amsta Meer en Oever. Het adres is Geer Ban 161- 167, 1068 ZW Amsterdam. Deze locatie is vooral voor demente ouderen, er worden kleinschalige woningen aangeboden. Hier is de maximale groepsgrootte 6 mensen en er is een gesloten afdeling. Er zijn vaste zorgteams en (para)medische specialisten aanwezig op deze locatie.
Bij Meer en Oever wonen vierentwintig ouderen met dementie in een huiselijke, veilige en herkenbare omgeving.
Verdeeld over twee etages zijn er vier ruime groepswoningen; voor elk zes bewoners. Ieder huis heeft zijn eigen kleur, waardoor de ruimte herkenbaar is voor de bewoners. Naast een gezamenlijke huiskamer heeft iedere bewoner een eigen kamer, die naar eigen smaak kan worden ingericht. Aan de voorkant van het gebouw is een afgeschermd terras.
Bij Meer en Oever staat het gewone leven voorop. Net als thuis kunnen bewoners meebeslissen over wat er wordt gekookt, helpen met het bereiden van de maaltijden en het verrichten van andere huishoudelijke taken (zoals het vouwen van de was). De wensen en het dagritme van de bewoners zijn daarbij leidend en er wordt een beroep gedaan op wat men nog kan en wil. Familieleden zijn zeer betrokken bij de bewoners van Meer en Oever. Zij kunnen hun naasten bezoeken wanneer en zo vaak zij maar willen.
Opdracht
De leefruimte van oudere personen met dementie op een technisch en veiligheidsbewuste manier vergroten.
Hoe kunnen we de leefruimte van oudere personen met dementie op een technisch geavanceerde en veiligheidsbewuste manier vergroten, rekening houdend met de specifieke behoeften en beperkingen van deze doelgroep, om hun kwaliteit van leven te verbeteren en tegelijkertijd risico's te minimaliseren?
In het verzorgingstehuis hebben we te maken met oudere mensen die dementie hebben. Ze hebben moeite met bewegen en denken, dus moeten we de leefruimte aanpassen zodat ze zich prettig voelen en niet in gevaar komen. We moeten rekening houden met hun individuele behoeften en proberen risico's, zoals vallen, te voorkomen.
PvA
Concepten
Concept 1: Traphek met gezichtsherkenning/vingerafdruk
Voor het eerste concept was er een technologisch ontwerp in gedachten. Het zou voor de ouderen gemakkelijker zijn om een automatisch traphek met een slimme herkenning te gebruiken, waardoor ze direct kunnen doorlopen. Dit is veel handiger (en veiliger) dan het handmatige traphek dat momenteel elders wordt gebruikt.
Concept 2: Traphek met tag systeem
Na het gesprek met de opdrachtgever, Meneer Dobber, en de docent, mevrouw Smink, is besloten om het traphek veder uit te werken. Ook is besloten het dan niet toe te passen met een vingerprint- of gezichtsscanner, maar met een tag systeem. Dit systeem wordt nu ook al gebruikt in het verzorgingstehuis. Zo hoeven de bewoners en het personeel geen nieuwe vaardigheden erbij te leren om gebruik te maken van deze oplossing.

Concept 3: Glazen deur bij de voordeur
Om te voorkomen dat ouderen zonder begeleiding naar buiten glippen, wordt er een extra glazen deur voor de huidige voordeur geplaatst. De huidige automatische voordeur blijft openstaan, wat het voor de ouderen makkelijk maakt om ongezien naar buiten te gaan. Door het plaatsen van een glazen deur voor de voordeur ontstaat er een soort sluissysteem. Dat zorgt voor extra controle, zodat de bewoners niet zomaar kunnen wegglippen.
Om de glazen deur te openen, moet je een tag aanbieden of een code invoeren. Nadat je door de eerste deur bent, moet je deze stappen nogmaals herhalen om door de voordeur te komen. Dit zorgt voor een extra controle bij het in- en uitgaan van het gebouw.
De glazen deur zorgt ervoor dat het licht niet wordt afgeschermd en de openheid van de ruimte behouden blijft, ondanks dat er een extra barrière wordt gecreëerd. Dit systeem is veilig en eenvoudig te gebruiken, waardoor bewoners zich in de hal kunnen bevinden zonder gemakkelijk naar buiten te kunnen glippen.

Go en NoGo
Na het brainstormen en het bedenken van de bovenstaande concepten moesten we langs de opdrachtgever. Hij zal één van de concepten moeten kiezen die wij dan veder konden uitwerken. Na een kort overleg gaf hij een Go voor het traphek. Er moest wel een kleine aanpassing worden gedaan. Snel nadat we bij de opdrachtgever langs waren zou er een elektrisch slotensysteem worden geïnstalleerd. De opdrachtgever wilde graag dat we dit integreerde in de oplossing. Dit was voor ons geen probleem en we gingen van start met de uitwerking.
Uiteindelijke oplossing
De uiteindelijke oplossing is een traphek met de tag- en codelezer. Aan beide kanten van de trap komt één hek. Het hek gaat open wanneer een juiste tag wordt aangeboden bij de sensor, of wanneer de juiste code wordt ingevoerd op het toetsenbord.
Als de code of tag correct zijn, gaat het slot van het hek af. Het slot dat op het poortje zit is een kleefplaat, een magneet. Deze gaat open wanneer de stroomkring onderbroken wordt door de code of de tag.
Vervolgens gaat het hek open
doordat het draait met een scharnier. Het scharnier dat op het hek zit is
eenzelfde scharnier als toegangspoortjes in een supermarkt hebben. Dit heet een
zwenkpoort. Het bestaat uit één grote verticale ijzeren staaf met daar omheen
een holle metalen buis. Aan de ijzeren staaf zitten horizontaal twee andere
staven waaraan het poortje vastzit. De verticale ijzeren staaf gaat draaien
wanneer het slot open is. Waarnaar de horizontale staven en het poortje
meedraait. Beide poortjes draaien 90° van de trap af
Veiligheid
Om ervoor te zorgen dat men niet wordt geraakt door het poortje wanneer deze opengaat moet er met een paar dingen rekening worden gehouden. Niet alle bewoners zijn mobiel en handig genoeg om op tijd achteruit te stappen om het poortje te ontwijken wanneer dit opengaat. Het is dus slim om de tag- en codelezer op de muur naast of achter het hek te monteren. Zo staat de persoon die de trap op wil al buiten de draaicirkel van het poortje. Om dit nog duidelijker te maken, kan er bijvoorbeeld een sticker op de vloer worden geplakt in de vorm van de draaicirkel van het hek. Zo is het voor iedereen duidelijk dat je daar niet moet gaan staan. Ook is het belangrijk dat mensen hun vingers niet tussen het hek en de reling kunnen krijgen wanneer het hek sluit. Dit kan gerealiseerd worden door een gleuf/ ruimte te maken tussen het hekje en de reling. Dit moet ongeveer 2 á 3 cm zijn om vingerblessures te voorkomen. Op de boevenkant van het hekje wordt een led-strip bevestigd. Deze zorgt ervoor dat het hekje goed te zien in bij rookontwikkeling en in het donker.
Om ervoor te zorgen dat de poort opengaat terwijl je op de trap bent zullen er dicht bij de poorten aan de binnenkant van de trap twee paddenstoelknoppen worden geplaatst. Bij iedere poort één. Wanneer op de knop gedrukt wordt, zal de poort voor 5-10 seconden opengaan waardoor de gebruiker de trap kan verlaten. Vervolgens sluit deze weer en moet de volgende gebruiker de tag of code aanbieden om op de trap te komen.
Om het hek ook visueel aantrekkelijk te maken in de hal, komt er een kleurrijke sticker op het hek. In de hal van het verzorgingstehuis is het thema Nederland en Amsterdam, met veel Amsterdamse herenhuizen en tulpen. Dit thema wordt dan ook verwerkt in het hek. Boven komt er een sticker van tulpen op het hek, en beneden een sticker van herenhuizen. Dit vrolijkt de ruimte meteen op. Daarnaast wordt de stijl van de trapleuning ook doorgetrokken. De poort zal dezelfde soort spijlen krijgen. Deze zijn gemaakt van metaal en donkerblauw geverfd. Door deze toevoegingen passen beide traphekken straks helemaal in de omgeving.
Hieronder staan 2 tekeningen van de uiteindelijke oplossing.
Afmetingen
Traphek beneden
Hoogte: 108 cm
Breedte: 132 cm
Diepte: 9 cm
Straal draaicirkel: 122 cm
Elektrisch systeem
Voor het elektrische systeem van deze oplossing moet het aangesloten worden op een voeding kast van 220V. Hier is geen krachtstroom voor nodig, dus dit kan met een extra groep in de meterkast worden gerealiseerd. In de voedingskast bevindt zich een baterijenpakket dat ervoor zorg dat in geval van stroomstoring de poortjes nog steeds werken. De voedingskast wordt aangesloten op de tag- en codelezers van beide poortjes. De lezers worden aangesloten op het draaimechanisme en de kleefplaat. Wanneer de juiste tag of code wordt aangeboden wordt de stroomkring van de kleefplaat onderbroken en gaat hij open. Ook begint het draaimechanisme te draaien waardoor de poort opengaat. Ditzelfde gebeurt ook wanneer er op de paddenstoelknop wordt gedrukt. Deze is dus ook aangesloten om de kleefplaat en draaimechanisme.
De led strip op het poortje wordt aangesloten op de voedingskast en een lichtsensor. De led strip gaat aan wanneer er onvoldoende licht is, door de nacht of rookontwikkeling. Beide poortjes krijgen dus een led strip en een lichtsensor.
In geval van een noodsituatie en/of ontruiming is er een noodknop. Deze zorgt ervoor dat de poortjes opengaan en blijven zodat bewoners en personeel veilig naar buiten kunnen. De noodknoppen zijn gekoppeld aan het brandalarm. Wanneer deze wordt ingedrukt blijven de poorten open staan. Zo hoeft er ingeval van nood maar één knop ingedrukt te worden.